Μία παρολίγον νίκη.

Ό,τι κάνεις στην ζωή πολλές φορές δεν γνωρίζεις τον λόγο. Καταπιάνεσαι με διάφορα με άγνωστο σκοπό, δίχως να μπορείς να εξηγήσεις ούτε στον εαυτό σου, γιατί συνεχώς προσθέτεις κι άλλες ευθύνες στο ήδη βεβαρυμένο σου πρόγραμμα. Η ζωή όμως τι άλλο είναι από μια συνεχής αναζήτηση της ακριβούς θέσης σου σε αυτό το σύμπαν. Ποιος την ξέρει? Δεκάδες σημαντικές ευκαιρίες θα παρουσιαστούν στην ζωή σου, άλλες εμφανείς κι άλλες καλά κρυμμένες. Τις ορατές θα τις δεις και θα τις εκμεταλλευτείς (μπορεί και να αποτύχεις), ή θα τις προσπεράσεις αν σου φαντάζουν δυσθεώρητες. Τις κρυφές είτε δεν θα τις δεις καθόλου, ή θα τις ανακαλύψεις κατά τη διάρκεια μίας διαδρομής. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, η πάροδος του χρόνου φέρνει εμπειρίες, εικόνες κι ακούσματα τα οποία εν αρχή, είναι άγνωστα που θα καταλήξουν. Αποφασίζεις να εμπλακείς σε κάτι ανώτερο από εσένα, δεν το ελέγχεις, αντίθετα μπορεί να σε ελέγξει, να σε καταπιεί, να σε αλλοτριώσει. Προβάλλεις τις αρχές σου και τα επιχειρήματά σου στο κλειστό περιβάλλον σου. Είσαι ικανός, εύστροφος, ηγετικός. Κάνεις το ίδιο δημόσια. Είσαι γραφικός, ωραιοπαθής, υστερόβουλος. Οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Είσαι δυϊκός χαρακτήρας. Το ξέρεις καλά. Στο τέλος κάποιοι σε πιστεύουν, για χαβαλέ ή γιατί βαριούνται να σκεφτούν. Σκέφτεσαι εσύ και γι'αυτούς κι αυτό τους διευκολύνει. Άλλοι σκεπτόμενοι κι οι ίδιοι, ταυτίζονται. Κι η πλειοψηφία γυρνάει την πλάτη. Εσύ δεν σταματάς όμως, ο αγώνας είναι προσωπικός, χωρίς ακριβή αίτια εν τη γενέσει του. Δεν σε νοιάζει τόσο ο λόγος των τρίτων, επειδή έστω κι επιπόλαια νιώθεις ότι γοητεύεσαι από την διαδικασία, πιστεύεις, κινητοποιείσαι, επιχειρηματολογείς, πείθεις, παθιάζεσαι παραπάνω, νιώθεις την αγωνία στο αποκορύφωμα του αποτελέσματος. Και στο τέλος... χάνεις. Προσγειώνεσαι κι απογοητεύεσαι. Γνωρίζεις την ήττα. Αισθάνεσαι ότι δεν μπορείς να την διαχειριστείς. Νομίζεις ότι είναι άδικο και θες τον χρόνο σου. Κι όμως, την έχεις βιώσει σε κάθε ξεκίνημα, στο πρώτο περπάτημα, στο ποδήλατο, στο γράψιμο, στο φιλί... Συνειδητοποιείς αμέσως ότι η διαδρομή μόλις ξεκίνησε, και πάλι από μία ήττα. Η ιστορία είναι κυκλική. Χαμογελάς και παίρνεις θέση στην αφετηρία.

Η νίκη έχει χίλιους πατέρες. Η ήττα είναι ορφανή. JFK