Συνέντευξη της StudentHouse.gr στο www.growing.gr!!

Για το μήνα Δεκέμβριο παρουσιάζουμε τον Πάνο Βέργο, ιδρυτή του www.StudentHouse.gr

About Panos

Γεννήθηκα στην Αθήνα και μεγάλωσα στη Βούλα. Παράλληλα με τις σπουδές μου στο Οικονομικό Τμήμα της Νομικής Σχολής Αθηνών, έκανα κάθε λογής δουλειά από service, λογιστήριο, πιστωτικό έλεγχο, Δημόσιες Σχέσεις σε club, event organizing και διάφορα άλλα πρόσκαιρα επαγγέλματα…Στα 25 μου αποφάσισα να παρακολουθήσω το μεταπτυχιακό «Επιχειρηματικότητα και νέο εγχείρημα» στο RSM (Rotterdam School of Management). Μετά από ένα χρόνο μελέτης και παρακολούθησης εκατοντάδων case study πετυχημένων και μή, η επιλογή της επιχειρηματικότητας σαν σταδιοδρομία ήταν η μοναδική. Η γέννηση της ιδέας του www.studenthouse.gr ήλθε μέσα στην βιβλιοθήκη, γράφοντας την πτυχιακή μου με θέμα «Καινοτομία ή αντιγραφή στο Ελληνικό e-business». Τα αποτελέσματα της έρευνας μου υπέδειξαν «αντιγραφή» (imitation) και δύο πολύ πετυχημένες παρεμφερείς ιστοσελίδες του εξωτερικού αποτέλεσαν την βάση για το σημερινό studenthouse.gr.

Πότε δημιούργησες την εταιρεία σου και τι προσφέρει αυτή?

Η επιστροφή μου στην Ελλάδα συνδέθηκε με την συγγραφή ενός αναλυτικού business plan και ενός εξαντλητικού bootstrapping έως ότου καταφέρω να βρω τον πολυπόθητο επενδυτή και τα αρχικά απαιτούμενα κεφάλαια. Παρά τους 9 μήνες αναμονής μπορώ να πω ότι βρήκα τον ιδανικό business angel, μία ομάδα οραματικών νέων ανθρώπων που μου εμπιστεύτηκαν εν λευκώ την ανάπτυξη της νέας εταιρίας.
Η studenthouse.gr είναι ένα κράμα πολύχρονης μεσιτικής εμπειρίας και γνώσης στις νέες τεχνολογίες, σε ένα καινοτόμο μοντέλο ανάπτυξης. Η υπηρεσία μας θα μπορούσε κάποιος να πει ότι έχει κοινωνικό προσανατολισμό αφού προσθέτει καθαρή αξία και στις δύο πλευρές χρηστών, ενοικιαστές και ιδιοκτήτες, καταργώντας εντελώς την μεσιτική προμήθεια. Με άλλα λόγια, προσφέρουμε μία αμιγώς C2C υπηρεσία χωρίς απολύτως κανένα κόστος. Αντικείμενο μας αποτελεί αποκλειστικά η φθηνή ενοικίαση και η φοιτητική στέγη.

Ποιες είναι οι προσδοκίες σας στην StudentHouse.gr?

Η ιστοσελίδα μας www.studenthouse.gr ανέβηκε ζωντανά στα τέλη Σεπτεμβρίου 2010 και γνωρίζει ήδη σημαντική αποδοχή από το ευρύ κοινό. Το εγχείρημα είναι βασισμένο σε επιτυχημένες σελίδες του εξωτερικού, προσαρμοσμένο στην ελληνική πραγματικότητα. Απώτερος στόχος μας είναι η κατάργηση της μεσιτικής προμήθειας στην ενοικίαση και η συστηματική εκπαίδευση των χρηστών μας σε αυτή τη λογική. Ωστόσο, αναγνωρίζουμε ότι οι κανόνες της αγοράς δεν αλλάζουν με μαγικό ραβδί και γι’ αυτό στην StudentHouse.gr ακολουθούμε ένα μέσο-μακροχρόνιο πλάνο στρατηγικής, το οποίο απαιτεί συνεχή παρακολούθηση κι υπομονή. Ευελπιστούμε πως το εγχείρημά μας θα κυοφορήσει τη νέα γενιά μεσιτείας, μέσω (α λα Σούμπετερ) «δημιουργικής καταστροφής» της ήδη υπάρχουσας μεσιτικής αγοράς.
Πολύ πρόσφατα ήμασταν οι ίδιοι φοιτητές και γνωρίζουμε τις πραγματικές ανάγκες και τους περιορισμένους πόρους που διαθέτει ένας φοιτητής. Η φοιτητική αγορά είναι μια ευαίσθητη κατηγορία η οποία αξίζει βελτίωσης. Στην κατεύθυνση αυτή δουλεύουμε καθημερινά και υποσχόμαστε ότι οι υπηρεσίες μας σύντομα, θα καταφέρουν να προσδώσουν μία άλλη αναβαθμισμένη και ποιοτικότερη οπτική στην φοιτητική ζωή και τους χρήστες μας.

Γιατί αποφάσισες να ξεκινήσεις μια δραστηριότητα μόνος?

Η επιχειρηματικότητα είναι μία συναρπαστική και ταυτόχρονα εθιστική διαδικασία. Η δημιουργία αξίας από μία ιδέα αποτελεί μοναδικό κίνητρο και η αίσθηση προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο είναι αναντικατάστατη. Η εμπειρία μου δύο χρόνων στην Ολλανδία, μία χώρα υπόδειγμα επιχειρηματικότητας, ενίσχυσε την επιθυμία μου για ανάληψη επιχειρηματικής δράσης. Επιπλέον, ευτύχησα να γνωρίσω άτομα με έντονο επιχειρηματικό ενδιαφέρον και δραστηριότητα, καθηγητές που καλλιεργούσαν την επιχειρηματικότητα σαν σταδιοδρομία, κι η εξέλιξη ήλθε σαν φυσικό επακόλουθο. Ουσιαστικά όμως, η επιχειρηματικότητα δεν είναι μία μοναχική διαδικασία, αλλά απαιτεί άξιους συνεργάτες, συμπληρωματικές ικανότητες και γνώσεις και γενικότερα μία πολυσυλλεκτική ομάδα που να φέρνει εις πέρας τους καθημερινούς αλλά και τους μακροχρόνιους στόχους.

Τι συμβουλές δίνεις για τους νέους επιχειρηματίες out there!

Απαραίτητο συστατικό αποτελεί η πίστη στην ιδέα σου. Αν δεν πιστέψεις ο ίδιος δεν θα πείσεις και κανέναν να αγοράσει. Η ιδέα δεν αρκεί από μόνη της να πετύχει ένα εγχείρημα, χρειάζεται και μία δυνατή ομάδα, τα μέλη της οποίας να αλληλοσυμπληρώνουν γνώσεις κι εργασία. Υποχρέωση του νέου επιχειρηματία αποτελεί η ανάλυση της ιδέας, της αγοράς, του marketing και των οικονομικών μεγεθών, αν γίνεται, με ένα Business Plan (υπάρχουν αμέτρητα δωρεάν δείγματα BP στο δίκτυο). Η εύρεση κεφαλαίου έρχεται τελευταία, κι αν όλα τα παραπάνω γίνουν σωστά, αργά ή γρήγορα το κεφάλαιο ακολουθεί. Ειδικά στην Ελλάδα οι αντιξοότητες είναι πολλές, γραφειοκρατία, φόροι κι αστάθμητοι παράγοντες εμφανίζονται συνεχώς. ΥΠΟΜΟΝΗ. Αν πραγματικά η ιδέα σου αξίζει πρέπει να τα υπομείνεις και να προχωρήσεις, η επιχειρηματικότητα νομίζω είναι μία διαρκής κούρσα μετ’ εμποδίων. Φράση κλειδί: niche market. Η ευκαιρία κρύβεται εκεί που δεν ενδιαφέρεται να δει μία μεγάλη επιχείρηση. Μία startup ενδείκνυται να ξεκινάει από μία πτυχή της αγοράς και να αναπτύσσεται μελλοντικά. Start small, think big. Τέλος, ένας καλός δικηγόρος κι ένας καλός λογιστής είναι βέβαιο ότι θα σου γλιτώσουν χρήματα.

Ποια είναι η άποψή σου για την οικονομική κρίση?

Η ελληνική κρίση είναι απόρροια διαχρονικής ανοργανωσιάς και νοοτροπίας ολόκληρου λαού για εύκολο και γρήγορο χρήμα. Δεν είναι μόνο θέμα κακής διαχείρισης αυτών που μας κυβερνούν, έχουμε όλοι μερίδιο ευθύνης. Ωστόσο, η κάθε οικονομική κρίση κρύβει ευκαιρίες στις οποίες πρέπει όλοι να είμαστε ανοιχτοί και ετοιμοπόλεμοι. Δυστυχώς στην Ελλάδα, από τη μία η επιχειρηματικότητα δεν επιβραβεύεται, αφού θεωρείται συνυφασμένη με την απάτη και την αισχροκέρδεια, από την άλλη και οι ίδιοι οι Έλληνες δεν την επιζητούν αφού μία καρέκλα στο δημόσιο ή σε κάποια υπαλληλική θέση που να εξασφαλίζει σταθερότητα κι ασφάλεια είναι ευκολότερη. Η πικρή αλήθεια είναι ότι, μόνο με σοβαρή επιχειρηματικότητα και εξωστρέφεια θα μπορέσουμε να βελτιώσουμε την δεινή αυτή συγκυρία για τον τόπο και συνεπώς, αξιόλογες επιχειρηματικές προσπάθειες οφείλουν να γνωρίζουν την συμπαράσταση και της Πολιτείας. Προσωπικά, δεν είδαμε πουθενά αυτή τη βοήθεια παρά μόνο σε εξαγγελίες.

Πιστεύεις ότι η κρίση επηρεάζει την πορεία της εταιρίας σου?

Η StudentHouse.gr έρχεται σε μία περίοδο ιδανική να εξυπηρετήσει ειδικά τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες, προσφέροντας ποιοτική υπηρεσία με μηδενικό κόστος. Υπό αυτή την έννοια, υπάρχει πρόσφορο έδαφος για την ανάπτυξη της εταιρίας μας. Σίγουρα η κρίση μας κάνει περισσότερο προσεκτικούς στις κινήσεις μας, κάτι που τελικά είναι θετικό. Βαδίζουμε σύμφωνα με το πλάνο μας σταθερά και με συνέπεια κι ήμαστε αρκετά αισιόδοξοι.

Τι έχεις να δηλώσεις στους αναγνώστες του growing.gr;

Καθημερινά προσπαθώ να πείσω τους φίλους μου ότι η επιχειρηματικότητα δεν είναι κάτι επικίνδυνο. Αντίθετα ένας επιχειρηματίας υπολογίζει πάντα τους κινδύνους πριν προχωρήσει. Η αντίληψη του επιχειρηματία risk lover δεν ισχύει, αφού με γνώμονα πρώτα τη βιωσιμότητα της επιχείρησης και μετά το κέρδος, ο επιχειρηματίας προφυλάσσεται κατά του υπέρμετρου ρίσκου και των κινδύνων. Στροφή στην επιχειρηματικότητα λοιπόν για τους αναγνώστες σας ως επιλογή καριέρας… «Τα λεφτά είναι στο πεζοδρόμιο και δεν σκύβει να τα πιάσει κανείς».

Μία παρολίγον νίκη.

Ό,τι κάνεις στην ζωή πολλές φορές δεν γνωρίζεις τον λόγο. Καταπιάνεσαι με διάφορα με άγνωστο σκοπό, δίχως να μπορείς να εξηγήσεις ούτε στον εαυτό σου, γιατί συνεχώς προσθέτεις κι άλλες ευθύνες στο ήδη βεβαρυμένο σου πρόγραμμα. Η ζωή όμως τι άλλο είναι από μια συνεχής αναζήτηση της ακριβούς θέσης σου σε αυτό το σύμπαν. Ποιος την ξέρει? Δεκάδες σημαντικές ευκαιρίες θα παρουσιαστούν στην ζωή σου, άλλες εμφανείς κι άλλες καλά κρυμμένες. Τις ορατές θα τις δεις και θα τις εκμεταλλευτείς (μπορεί και να αποτύχεις), ή θα τις προσπεράσεις αν σου φαντάζουν δυσθεώρητες. Τις κρυφές είτε δεν θα τις δεις καθόλου, ή θα τις ανακαλύψεις κατά τη διάρκεια μίας διαδρομής. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, η πάροδος του χρόνου φέρνει εμπειρίες, εικόνες κι ακούσματα τα οποία εν αρχή, είναι άγνωστα που θα καταλήξουν. Αποφασίζεις να εμπλακείς σε κάτι ανώτερο από εσένα, δεν το ελέγχεις, αντίθετα μπορεί να σε ελέγξει, να σε καταπιεί, να σε αλλοτριώσει. Προβάλλεις τις αρχές σου και τα επιχειρήματά σου στο κλειστό περιβάλλον σου. Είσαι ικανός, εύστροφος, ηγετικός. Κάνεις το ίδιο δημόσια. Είσαι γραφικός, ωραιοπαθής, υστερόβουλος. Οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Είσαι δυϊκός χαρακτήρας. Το ξέρεις καλά. Στο τέλος κάποιοι σε πιστεύουν, για χαβαλέ ή γιατί βαριούνται να σκεφτούν. Σκέφτεσαι εσύ και γι'αυτούς κι αυτό τους διευκολύνει. Άλλοι σκεπτόμενοι κι οι ίδιοι, ταυτίζονται. Κι η πλειοψηφία γυρνάει την πλάτη. Εσύ δεν σταματάς όμως, ο αγώνας είναι προσωπικός, χωρίς ακριβή αίτια εν τη γενέσει του. Δεν σε νοιάζει τόσο ο λόγος των τρίτων, επειδή έστω κι επιπόλαια νιώθεις ότι γοητεύεσαι από την διαδικασία, πιστεύεις, κινητοποιείσαι, επιχειρηματολογείς, πείθεις, παθιάζεσαι παραπάνω, νιώθεις την αγωνία στο αποκορύφωμα του αποτελέσματος. Και στο τέλος... χάνεις. Προσγειώνεσαι κι απογοητεύεσαι. Γνωρίζεις την ήττα. Αισθάνεσαι ότι δεν μπορείς να την διαχειριστείς. Νομίζεις ότι είναι άδικο και θες τον χρόνο σου. Κι όμως, την έχεις βιώσει σε κάθε ξεκίνημα, στο πρώτο περπάτημα, στο ποδήλατο, στο γράψιμο, στο φιλί... Συνειδητοποιείς αμέσως ότι η διαδρομή μόλις ξεκίνησε, και πάλι από μία ήττα. Η ιστορία είναι κυκλική. Χαμογελάς και παίρνεις θέση στην αφετηρία.

Η νίκη έχει χίλιους πατέρες. Η ήττα είναι ορφανή. JFK

Όχι άλλοι επαναστάτες του καναπέ!!

Ιδού σας παρουσιάζω το μανιφέστο της υποψηφιότητάς μου, στον ενοποιημένο Δήμο Βάρης, Βούλας και Βουλιαγμένης στις επερχόμενες εκλογές, με υποψήφιο Δήμαρχο, τον Γρηγόρη Κωνσταντέλλο. Είναι το κείμενο που τυπώθηκε σε λίγα μόνο φυλλάδια και μοιράστηκε χέρι χέρι σε γνωστούς αποκλειστικά, χωρίς να ρυπαίνει την πόλη...και εστάλη σε όλους τους φίλους του facebook ηλεκτρονικά. Αν αναρωτιέστε γιατί καταπιάστηκα με ένα τέτοιο σκοπό, η απάντηση είναι εύλογη. Δεν μπορούμε άλλο οι νέοι να είμαστε οι επαναστάτες του καναπέ:

"Η απόφαση μου της ενασχόλησης με τα κοινά, ήρθε ως φυσική απόρροια της αγανάκτησης που νιώθω για την σημερινή εικόνα της χώρας μας και της άδικης αντιμετώπισης που βιώνει η γενιά μας. Οι απαράδεκτες συνθήκες που δημιουργήθηκαν με την δική μας ανοχή και υποστήριξη, μας καθιστούν όλους συμμέτοχους.

Στόχος μου στον νέο Δήμο, δεν είναι άλλος από την εξοικείωση με την τοπική αυτοδιοίκηση και την απόκτηση γόνιμης εμπειρίας στα κοινά. Αποστρέφομαι τις πολιτικές υποσχέσεις και δεσμεύσεις, αλλά κι οποιαδήποτε πρακτική συνυφασμένη με παλιές κακές συνήθειες.

Σε όλη μου τη ζωή ήμουν ρηξικέλευθος, ασυμβίβαστος και δίκαιος. Με αυτές τις αρχές θα επιχειρήσω να εμπλακώ στις υποθέσεις του νέου Δήμου. Αντίθετα, πρώτος θα αποσυρθώ εάν με λύπη μου διαπιστώσω, ότι η δράση μου δεν επαρκεί ώστε να παίξει ρόλο στην αλλαγή που με πάθος υποστηρίζω.

Είμαι αισιόδοξος και πιστεύω ακράδαντα ότι αυτός ο τόπος δεν είναι υπό κατεδάφιση, αλλά υπό κατασκευή εκ θεμελίων και χρέος όλων όσων νομίζουν ότι μπορούν να προσφέρουν ουσιαστικά, είναι η συμμετοχή σε αυτή την αναδόμηση.

Ο αρχηγός του Συνδυασμού μου «Βάρη, Βούλα, Βουλιαγμένη, Πόλεις για να ζεις», Γρηγόρης Κωνσταντέλλος, κατάφερε να με εμπνεύσει και να με πείσει στην συσστράτευσή αυτή, των ευγενών και νέων δυνάμεων.

Αν συμφωνείς ότι πραγματικά μπορώ να συνεισφέρω, δώσε μου την ευκαιρία στις επερχόμενες εκλογές, να γνωρίσω εκ των έσω τα προβλήματα του Δήμου μας και να επηρεάσω στον βαθμό που μπορώ θετικά τις εξελίξεις, εκπροσωπώντας τη νέα γενιά και τις ανάγκες της."

ΥΓ: Όλες οι απαντήσεις εδώ:

http://www.konstantellos.gr/

Κατουρημένα βρακιά και επιδέξιες γλώσσες.

webisode 4,season 2

Καιρό πολύ είχα να γράψω στον ιστότοπό μου, και να λοιπόν που ήρθε η ώρα μου πάλι. Πρόσφατα βρέθηκα σε έναν κοσμικό γάμο και αντίκρισα με λύπη έναν ξεπεσμένο πολιτικό πρώτης γραμμής, να περιφέρεται μαριονετίζοντας και χαμογελώντας σε όλους, σαν όλα να ήταν πολύ αστεία. Οι παραβρισκόμενοι δεν του έδιναν σημασία κι ο δύσμοιρος έμπαινε μέσα στα πηγαδάκια και προσπαθούσε και πάλι να γίνει αρεστός με το σαρδόνιο χαμόγελό του. Πραγματικά ήταν η αξιολύπητη καρικατούρα της δεξίωσης. Πώς αλλάζουν τα πράγματα και πώς από πρωταγωνιστής καταντάς περιθώριο και ανυπόληπτος. Το χάρηκα να είμαι ειλικρινής, χρόνια πετύχαινα τον συγκεκριμένο να σέρνεται μεθυσμένος ξημερώματα σε trendy bar του Κολωνακίου και να παρακαλάει μπας και γνωρίσει καμία στραβή να ερωτευτεί την θέση του. Anyway, δεν ήταν ο γάμος αυτός ο λόγος της σημερινής μου φλυαρίας. Αυτός ήταν ένα ακόμα επιχείρημα για να αρχίσουν όλοι οι σκεπτόμενοι της ηλικίας μου, αυτοί που διαβάζουν κι αυτό τον εσωτερικό μονόλογο άλλωστε, οι γενιές δηλαδή που θα πληρώσουν τις πισίνες και τα σκάφη των μεγαλογιατρών, δικηγόρων, εφοριακών, πολεοδόμων, σαπιοπολιτικάντηδων, αμόρφωτων κι απαίδευτων που ενίοτε κατέλαβαν οποιαδήποτε εξουσία, θώκο, δημόσιο αξίωμα και σφραγίδα, ότι η εποχή που ο πολιτικός ήταν σε βάθρο και στο απυρόβλητο αρχίζει επιτέλους να σβήνει. Η κατάστασή μας σήμερα, απέδειξε ότι όσοι είχαν το μέλι μπροστά τους τελικά άπλωσαν το κουλό τους και το βούτηξαν μέσα μέχρι τα μπούνια, λίγδωσαν τόσο που η χώρα έγινε περίγελος διεθνώς, κι όποιος έτυχε να ζει έξω, βίωσε αυτή την εικόνα ντροπής και απαξίωσης βαθειά μέσα του. Μεγαλωμένοι από μία γενιά γονέων, αποχαυνωμένα πιστά γραναζάκια του δικομματισμού, της ψευτοαριστεράς και των χουντικών καταλοίπων, που μάσησαν το κουτόχορτο μέχρι που τους το έκαναν κλύσμα, αρχίζουμε να ξυπνάμε λίγο από τον λήθαργο της εποχής. Νομίζω πως καθένας που θεωρεί τον εαυτό του ένα βήμα μπροστά από τους γονείς του (που όλη μέρα τους βρίζει παρεμπιπτόντως) οφείλει να μην επιτρέψει σε άλλα σαπάκια, λαϊκιστές, κλέφτες, χαραμοφάηδες, λαοπλάνους, δημοκόπους, κι ό,τι σε στολίδι περιλαμβάνει το μενού, να παραμείνουν στον δημόσιο βίο (συμπεριλαμβανομένης και της νεωτερίστριας Ντόρας). Την κατάσταση αυτή δεν την προκαλέσαμε εμείς, ούτε οι συνομήλικοι μας που βλέπουν τα καλοκαίρια να μην μπορούν να πάνε διακοπές-πάλι- και που θεωρούν επιτυχία να δουλεύουν σαν assistant junior product account area manager με μισθό ανειδίκευτου. Δεν την προκαλέσαμε, όμως την ανεχτήκαμε, και την συντηρήσαμε και την επιβραβεύσαμε κάθε φορά που ψηφίζαμε-που να μου κοπεί το χέρι- έναν από τους γνωστούς απατεώνες που σήμερα τρώνε γιαουρτάκια στη μούρη γύρω από την Πατριάρχου Ιωακείμ. Που όταν ο γείτονας μας, αν και δημόσιος υπάλληλος έσκαγε στην γειτονιά με καινούριο φουσκωτό και εξοχικό στο Πόρτο Χέλι, σκεφτόμασταν πώς να γλείψουμε καμιά ποδιά να τρυπώσουμε κι εμείς. Και δωσ’του προεκλογική περίοδος πάλι, και δώσ’του παρακάλι και δωσ’του ρουσφέτι. Νισάφι πια τεμπέλη που έμαθες στο ζήτα. Επανερχόμενος στο αντικείμενο του οίστρου μου, υπάρχει μία γενιά νέων ανθρώπων λοιπόν, με ανοιχτό πνεύμα, που δεν στρατεύτηκε στα καλύτερα της χρόνια σε ιδέες, σημαίες και στερεότυπα, αλλά αντίθετα άνοιξε τα αυλάκια του εγκεφάλου της και ευχήθηκε να προοδεύσει πρώτα προσωπικά, και μετά κοινωνικά, που φρόντισε να αγαπά τον εαυτό της πρώτα και μετά τον διπλανό της, που είναι ικανή να αναλάβει δράση πολιτική και να πείσει και να μεταπείσει, ότι αυτή η χώρα δεν είναι υπό κατεδάφιση, αλλά υπό κατασκευή εκ θεμελίων. Ας αφήσουμε αυτά περί συλλογικότητας και κοινωνικής αλληλεγγύης για αυτούς που μια ζωή βολεύονταν πίσω από τις πλάτες άλλων. Ο συνδικαλισμός μας έφαγε σε αυτή τη χώρα, οι εργατοπατέρες και το δίκιο του δίπλα. Κοίτα ρε την καμπούρα σου, κάνε το καλό εσύ για πάρτι σου κι όταν κάνουν όλοι το ίδιο, το καλό θα είναι συλλογικό. Πόσα χρόνια θες να το καταλάβεις; Πλατειάζω πάλι…έλεγα ότι αυτά τα ικανά άτομα είναι πλέον πολλά. Είναι δραστήρια, αυτόφωτα, ρηξικέλευθα, ανυπάκουα και ορεξάτα. Κατέχουν μόρφωση, πνευματική ευγένεια, ευστροφία και χαρακτήρα ανώτερο των προκλήσεων και των περιστάσεων. Είναι τα παιδιά που διοργανώνουν εκθέσεις design και καινοτομίας, στήνουν εταιρίες, γράφουν διατριβές και κάνουν πρακτικές σε νοσοκομεία της Γερμανίας, προσθέτουν αξία, σιχαίνονται οτιδήποτε έχει να κάνει με δημόσιο χαρακτήρα, πιστεύουν στην ιδιωτική πρωτοβουλία και αποστρέφονται τις επιδοτήσεις και τους χορηγούς. Είναι στις επάλξεις για δικό τους όφελος. ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ. Όχι του δίπλα, δικό τους. Γιατί ξέρουν ότι το δικό τους είναι και του δίπλα εν τέλει. Αυτά πρέπει να φαντάζουν πρότυπα, γιατί όχι και μελλοντικοί οδηγοί των εξελίξεων. Οφείλουμε να τα αναγνωρίσουμε και να τα στηρίξουμε. Αρκετά με τους κομπάρσους καρπαζοεισπράκτορες της ζωής που έγλειψαν σκατωμένα βρακιά ή κληρονόμησαν από τα σάλια του πατέρα τους, μεγαλογλείφτη κώλων. (Αυτό πήγαινε για τον φουκαρά τον πολιτικό που εθεάθη μάταια να περιφέρεται στον κοσμικό γάμο που παραβρέθηκα πρόσφατα).

Να ζήσει η Ψαρρού, το χαϊλίκι κι η ξεφτίλα!

Το παρακάτω κείμενο μου εστάλη στο mailbox και δεν άντεξα να μην το δημοσιεύσω. Ο συγγραφέας ανώνυμος, όπως κι αυτός που φταίει. Καλύτερος ορισμός του πάτου δεν θα βρούμε σε λεξικό. Με τις υγείες μας.

Μεσημέρι, Κολωνάκι, καφέ στην πλατεία. Είναι αποκλεισμένο περιμετρικά, μπράβοι σε σχήμα Π, περαστικοί κοιτάζουν περίεργοι το θέαμα. Στη μέση αυτός, μαύρο κοστούμι, μαύρο πουκάμισο, όρθιος μιλάει στο κινητό. Πίσω του άλλος μπράβος, κρατάει στα χέρια ευλαβικά το πούρο. Γυρνάει, τραβάει μια ρουφηξιά, συνεχίζει, ο κολαούζος το κρατάει, περιμένει την επόμενη ρουφηξιά. Μπράβος πούρου, επαγγέλματα του μέλλοντος. Φθινοπωρινό μεσημέρι στο κέντρο της πόλης, η δημόσια επίδειξη της αήττητης ηλιθιότητας. Είναι πλούσιος. Έχει πολλά λεφτά, από πού, απροσδιόριστο. Οι πλούσιοι αυτής της χώρας δεν κάνουν, έχουν. Κάτι γενικώς, καράβια, προμήθειες, λαθρεμπόριο πετρελαίου, πλαστά τιμολόγια, ποδοσφαιρικές ομάδες-πλυντήρια, αγοραπωλησίες παικτών, εικονικά συμβόλαια, πουλάει φάρμακα στα νοσοκομεία στην τριπλάσια τιμή, εισαγωγή από την Κύπρο, εκμεταλλεύεται εμπορικά ακίνητα της εκκλησίας, καταπατάει δημόσιες εκτάσεις, χτίζει στη Μύκονο συγκρότημα κατοικιών με συνέταιρο γνωστό πολιτικό, αλλαγές συντελεστή δόμησης μόνο για την περίπτωσή του, έχει αναλάβει τη διαφημιστική καμπάνια υπουργείων, διαχειρίζεται τα λεφτά των ασφαλιστικών ταμείων, πουλάει τηλεοπτικά κανάλια που του χαρίζει το κράτος, αύξηση κεφαλαίου, τραπεζική εγγύηση, δάνεια, offshore εταιρείες, κωδικοί, μπράβοι. Πούρα. Χοντρός σβέρκος. Οι περαστικοί απολαμβάνουν το
θέαμα. Κουνάνε το κεφάλι ειρωνικά. Το θέμα είναι τα λεφτά, αυτό μου είπε κι ο μπαμπάς.

Μια χώρα που δεν παράγει τίποτα και έχει τόσους πολλούς πλούσιους. Δεν δημιουργούν αλλά έχουν διασυνδέσεις. Σωστοί άνθρωποι στις σωστές θέσεις. Βιτρίνες. Ταμίες. Μεταφορά χρήματος, όχι δημιουργία πλούτου. Δεν βγάζουν χρήματα, υπεξαιρούν. Οι πλούσιοι ξέρουν πολύ καλά από πού προέρχονται τα χρήματά τους. Τα αντιμετωπίζουν και οι ίδιοι ως προϊόν εγκλήματος. Τα τρώνε γρήγορα και επιδεικτικά. Όπως οι γκάνγκστερ. Σε ολόκληρο τον κόσμο μόνο δύο άρχουσες τάξεις έχουν υιοθετήσει ως τρόπο ζωής το lifestyle της κολομβιάνικης μαφίας. Οι Ρώσοι ολιγάρχες και οι Έλληνες πλούσιοι. Θηριώδη τζιπ στα στενά δρομάκια, παρκαρισμένες πόρσε στα κλαμπ, αστυνομική προστασία, γουόκι τόκι, μπράβοι, ημίγυμνες ξανθιές, χοντροί σβέρκοι. ΚΔΟΑ. Κτηνώδης δύναμη ογκώδης άγνοια.

Στον υπόλοιπο κόσμο οι πραγματικοί πλούσιοι μοιάζουν με φοιτητές στα Εξάρχεια. Σνίκερς, φούτερ και κουκούλες. Ανακάλυψαν ένα τσιπάκι, έστησαν τη Microsoft, την Apple, έφτιαξαν ένα πρόγραμμα, φαντάστηκαν μια κοινότητα, το FaceBook, βάζουν την εταιρεία τους στο χρηματιστήριο έναντι 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων φορώντας τζιν, στο υπόγειο γκαράζ παίζουν ακόμα Nirvana με τις φοιτητικές τους κιθάρες. Εδώ δεν υπάρχουν κιθάρες. Ούτε πανεπιστήμια. Ελληνικός ληστρικός μικροκαπιταλισμός, κλοπιμαία. Ξαπλώστρες 3.000 ευρώ στην παραλία, ο ένας δίπλα στον άλλον.. Πάνω στον άλλον. Όλοι μαζί. Δεν θέλουν να κρυφτούν, θέλουν να φανούν. Ποιος έχει το πιο μεγάλο, σπίτι, το πιο μεγάλο, κότερο. Αγωνιούν για μια φωτογραφία τους σε φτηνές κίτρινες φυλλάδες που λερώνεσαι άμα τις ξεφυλλίσεις. Αγοράζουν παρέα, δημοσιότητα, σεξ, σταρ, μις, θεές, απόλυτες, υπέρλαμπρες, δίμετρες. Ξανθιές με μαύρη ρίζα. Από τη μαζική παραγωγή των καλλιστείων. Μια δυο γυμνές φωτογραφίες και μετά στον αγώνα. Στο ανελέητο κυνήγι στη σκληρή
ζούγκλα της ζωής.

Η ανεργία στις νεαρές γυναίκες μέχρι τα 30 φτάνει στο 40%. Πιράνχας, κόβουν βόλτες από φωτογράφιση σε κότερα, από πασαρέλα σε επισκέψεις κατ' οίκον. Το ίδιο παμπάλαιο συγκινητικό όνειρο. Μια μέρα ο πελάτης θα ερωτευτεί και θα την κάνει κυρία. Ένας γάμος, τώρα πριν να 'ναι αργά, τα χρόνια περνάνε γρήγορα, νέο εμπόρευμα βγαίνει στην αγορά κάθε σεζόν. Τα πούρα διαλέγουν. Επιλέγουν την επόμενη trophy wife. Επιλέγουν και επιλέγονται. Ε9 κυκλοφορούν σε φωτοτυπίες, αγοραπωλησίες, ντιλ κλείνονται..Τα κοσμικά περιοδικά γράφουν για πανέμορφα μοντέλα που φωτογραφίζονται σε ακριβά μαγαζιά με νεαρούς ζεν πρεμιέ της αθηναϊκής νύχτας. Εννοούν escort συναντάνε γιους πλουσίων με την ελπίδα να «κατακτηθούν». Νέες ιδιότητες της κοσμικής ζωής. Κληρονόμοι. Γιοι εισηγμένων. Πολύφερνοι γαμπροί με πολλές κατακτήσεις. Οι βίζιτες της πρώτης σελίδας.

Ο πλανήτης μπαίνει στον τρίτο χρόνο της οικονομικής κρίσης. Ο δύσκολος χειμώνας. Οι ελληνικές πολιτικές εφημερίδες, αυτιστικές πάντα, στο πιο βαθύ τούνελ της κρίσης, εισάγουν στην ύλη τους κοσμικά ένθετα. Χρώματα πολύχρωμα, γυαλιστερές φωτογραφίες. Δες το 16χρονο ζάπλουτο ξέκωλο πώς διασκεδάζει στα μπουζούκια. Ζηλεύεις; Δες τον νεαρό πάμπλουτο κληρονόμο αγκαλιά με τη θεά, την προκλητική miss young. Θα κάνουν προγαμιαίο συμβόλαιο; Η Ελένη ρίχνει με νάζι το τιραντάκι να φανεί η ρόγα, πέφτει η τηλεθέαση. 5.000 άτομα στο γάμο, τραγούδησε ο Ρέμος, εσύ δεν ήσουν εκεί; Εσένα ο μπαμπάς σου δεν έκανε λαθρεμπόριο πετρελαίου; Η μαμά σου δεν ήταν συμβολαιογράφος στα μεγάλα ντιλ ακίνητης περιουσίας; Δεν ξέρεις ούτε ένα γενικό γραμματέα υπουργείου, έναν ταμία κόμματος έστω; Τι άτυχος που ήσουν. Όλα διορθώνονται όμως, άρχισε τώρα, κάνε κοιλιακούς, κάνε προσθετικές στήθους, κάνε κάτι. Αν δεν είσαι αγοραστής, γίνε τουλάχιστον εμπόρευμα. Η Ελλάδα, αδιόριστη πτυχιούχος, κλείνει τα μάτια, πέφτει στο κρεβάτι για μια μονιμοποίηση στο δημόσιο, υπέρβαρη πηδάει απ' το μπαλκόνι. Γυρνάει το ρολόι μια ώρα πίσω μεσάνυχτα Κυριακής, ετοιμάζεται για τον πιο βαρύ χειμώνα. Μπερδεμένη, πεινασμένη, εν πλήρη συγχύσει, δηλώνει αθώα.

Ήταν ωραίο το έργο, εύκολο, χωρίς κόπο, θεαματικό σαν μεταμεσονύχτια Κολομβιάνικη σαπουνόπερα του Άλφα με βαρόνους κοκαΐνης, μπράβους και μικρά κοριτσάκια που πάνε στον πλαστικό χειρούργο με παιδιάστικη αφέλεια για να πιάσουν την καλή, να τις διαλέξει ο αρχηγός της συμμορίας. Κρατάει 45 λεπτά. Μετά ακολουθεί τελεμάρκετινγκ. Κατσαρόλες, στρώματα και όργανα γυμναστικής, 29,99 ευρώ σε 6 δόσεις.

Συμπληρώνω: Πού είναι η άλλη Ελλάδα; Η Ελλάδα της γνώσης, της επιστήμης και της έρευνας. Η Ελλάδα της τέχνης, του πολιτισμού και του πνεύματος. Η Ελλάδα του (αντοπάριστου (βλέπετε χρειαζόμαστε επεξηγήσεις γιατί κινδυνεύουμε να παρεξηγηθούμε!!!)) αθλητισμού, της ευγενούς άμιλλας καιι του θαυμασμού του καλού καγαθού. Η Ελλάδα της δουλειάς, της προκοπής και της εξέλιξης. Η Ελλάδα του μέτρου, της μετριοφροσύνης και της σύνεσης.

Φοροκυνηγητό στη Σκουφά!

Webisode 2,Season2
Δέκα συμμαθητές από το Πανεπιστήμιο ξαναβρέθηκαν μετά από 30 χρόνια και άρχισαν να κάνουν καθημερινή παρέα. Με διαφορετική οικονομική κατάσταση ο καθένας τους, αποφάσισαν να βρίσκονται στο bar Tribecca στην Σκουφά, όπου έπιναν τις μπυρίτσες τους και έκαναν καθημερινό λογαριασμό100€. Οι 10 φίλοι συμφώνησαν επίσης να πληρώνουν τον λογαριασμό με βάση την οικονομική κατάσταση του καθενός, γεγονός που όλοι θεώρησαν δίκαιο. Έτσι πλήρωναν τον λογαριασμό ως κάτωθι (όπως περίπου πληρώνουμε τους φόρους μας):
Όνομα Πληρώνει Εργασία Εισόδημα

1 Άρης - ταμείο ανεργίας 5.000€
2 Βασίλης - ταμείο ανεργίας 5.000€
3 Γιάννης - ταμείο ανεργίας 5.000€
4 Διονύσης - ταμείο ανεργίας 5.000€
5 Αλέξανδρος 1€ Part time ταμίας 10.000€
6 Σπύρος 2€ Τεχνικός Η/Υ 15.000€
7 Στέφανος 8€ Δημόσιος υπάλληλος 25.000€
8 Πάνος 12€ Δικηγόρος 40.000€
9 Μάνος 22€ Γιατρός 70.000€
10 Μιχαλάκης 55€ Επιχειρηματίας 200.000€

ΣΥΝΟΛΟ 100€

Οι φίλοι μας, πλήρως ικανοποιημένοι με την συμφωνία, βρισκόταν καθημερινά για τις μπυρίτσες τους. Ο καφετζής, ο Δήμος, που απέκτησε ξαφνικά 10 νέους πελάτες, σαν επιχειρηματικό μυαλό που ήταν, και για να μην τους χάσει από πελάτες, τους λέει ένα Σαββατόβραδο: «Επειδή είσαστε οι καλύτεροι πελάτες μου, θα σας κάνω έκπτωση 20€ στον λογαριασμό σας! Έτσι από εδώ και στο εξής θα μου δίνετε 80€ για τις μπύρες σας αντί για 100€!» Ξαφνικά οι 10 φίλοι μας απέκτησαν ένα πρόβλημα να λύσουν: τι ποσό θα πλήρωνε τώρα ο καθένας τους εάν συνέχιζαν να πληρώνουν τον λογαριασμό όπως πληρώνουμε τους φόρους μας; Πως θα μοίραζαν την μείωση των 20€ μεταξύ των; Ο Άρης (1ος) είπε στους υπόλοιπους ότι λογικό θα ήταν οι τέσσερις πιο φτωχοί να συνεχίσουν να μην πληρώνουν τίποτε, και οι υπόλοιποι έξι να μοιραστούν την έκπτωση ισόποσα μεταξύ των. Δηλαδή ο καθένας από τους έξι να πληρώνει 3,33€ λιγότερα. Εάν γινόταν αυτό, ο Αλέξανδρος (5ος), και ο Σπύρος (6ος), πίνοντας δωρεάν μπύρες, θα κέρδιζαν και χρήματα καθημερινά! Αυτή η ιδέα απορρίφτηκε πάραυτα από τους υπόλοιπους!
Έτσι οι δέκα (10) φίλοι μας ζήτησαν την βοήθεια του Δήμου του καφετζή που τους
πρότεινε την παρακάτω λύση:

Όνομα Πλήρωνε Πληρώνει Διαφορά % μείωσης

1 Άρης - - - -
2 Βασίλης - - - -
3 Γιάννης - - - -
4 Διονύσης - - - -
5 Αλέξανδρος 1€ 0 1€ 100%
6 Σπύρος 2€ 1€ 1€ 50%
7 Στέφανος 8€ 5€ 3€ 38%
8 Πάνος 12€ 8€ 4€ 33%
9 Μάνος 22€ 18€ 4€ 18%
10 Μιχαλάκης 55€ 48€ 7€ 13%

ΣΥΝΟΛΑ 100€ 80€

Και οι 10 φίλοι μας είχαν κάθε λόγο να είναι ευχαριστημένοι. Οι 4 πιο φτωχοί εξακολουθούν να πίνουν τις μπυρίτσες τους δωρεάν. Ο 5ος της παρέας (Αλέξανδρος) δεν πληρώνει πλέον τίποτε. Οι 5 που θα συνεχίζουν να πληρώνουν τον λογαριασμό, τώρα πληρώνουν λιγότερα. Όμως, όταν βρέθηκαν έξω από το καφενείο, άρχισαν να συγκρίνουν πόσο λιγότερο πλήρωνε ο καθένας και έτσι άρχισαν οι γκρίνιες…

• «Εγώ κέρδισα μόνο 1€ από την έκπτωση» είπε ο Αλέξανδρος (5ος). «Αλλά ο Μιχαλάκης κέρδισε 7€!»

• «Σωστά» είπε ο Σπύρος (6ος). «Και εγώ κέρδισα 1€ αλλά είναι αδικία που ο Μιχαλάκης κέρδισε 700% περισσότερα!»

• «Αυτό είναι αλήθεια» είπε ο Στέφανος (7ος). «Εγώ κέρδισα 3€ και αυτός 7€. Οι πιο πλούσιοι κερδίζουν τα πιο πολλά!»

(Σ.Σ: ΑΘΑΝΑΤΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΑΜΕΣΩΣ ΤΟ ΕΝΤΟΠΙΣΕΣ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ)

• Ταυτόχρονα σχεδόν οι 4 πρώτοι (Άρης, Βασίλης, Γιάννης και Διονύσης) ούρλιαζαν: «ΜΙΣΟ ΛΕΠΤΟ. Εμείς ΔΕΝ ΚΕΡΔΙΣΑΜΕ ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΕ. Το σύστημα εκμεταλλεύεται μονίμως τους φτωχούς!» Οι εννιά φίλοι, όλοι δυσαρεστημένοι με τον Μιχαλάκη που κέρδισε τα πιο πολλά, το περικύκλωσαν έξω από το καφενείο, τον έκαναν τουλούμι στο ξύλο και τον άφησαν αναίσθητο στο πεζοδρόμιο της Σκουφά… Την επόμενη μέρα, την Κυριακή, όπως ήταν αναμενόμενο, ο δαρμένος της παρέας, ο Μιχαλάκης, δεν εμφανίστηκε στο καφενείο. Οι υπόλοιποι εννιά έπιναν χαρούμενοι τις μπυρίτσες τους έχοντας ταυτόχρονα βγάλει και το άχτι τους με τον Μιχαλάκη! Η χαρά όμως τους κόπηκε απότομα όταν ήλθε η ώρα του λογαριασμού! Τότε ανακάλυψαν ότι τα χρήματα που είχαν όλοι μαζί πάνω τους ήταν μόλις 32€... Ούτε τον μισό λογαριασμό δεν μπορούσαν να πληρώσουν γιατί τους έλειπαν τα 48€ του Μιχαλάκη…
Ο καφετζής αγανακτισμένος γιατί έχασε τα λεφτά του, τους έκοψε την έκπτωση.
Οι φίλοι δεν ξαναβρέθηκαν γιατί οι 4 πρώτοι δεν είχαν λεφτά για μπυρίτσες και ο τελευταίος που έβαζε και τα περισσότερα δεν του άρεσε και πολύ το γεγονός ότι οι άλλοι έπιναν με τα λεφτά του και τον έδερναν κιόλας.
Λοιπόν, φίλοι, συνεργάτες, συγγενείς, συνάδελφοι, εργαζόμενοι, άνεργοι, συμφοιτητές και δημοσιογράφοι: Έτσι ακριβώς δουλεύει και το σύστημα πληρωμής των φόρων. Οι πιο πλούσιοι πληρώνουν τα πιο πολλά. Όταν όμως γίνεται μείωση φόρων, αυτοί που πλήρωναν τους υψηλότερους φόρους κερδίζουν τα πιο πολλά από την μείωση! Εάν τους φορολογείς περισσότερο από τους άλλους και τους επιτίθεσαι επειδή έχουν την ευχέρεια που εσύ εκμεταλλεύεσαι, μπορεί να μην ξαναεμφανιστούν ποτέ στο «καφενείο». Στη πραγματικότητα, μπορεί να αρχίσουν να πίνουν μπύρες σε άλλα «καφενεία», εκτός της χώρας πιθανόν, όπου η ατμόσφαιρα είναι πολύ πιο φιλική και πιθανώς οι μπύρες να κοστίζουν λιγότερο!!!

Για όσους κατάλαβαν, δεν απαιτείται εξήγηση! Για όσους ΔΕΝ κατάλαβαν, ΔΕΝ υπάρχει εξήγηση!


Υ.Σ. Αυτό το άρθρο, είναι παράφραση ενός ("Bar Stool Economics" ) που έγραψε ο David Kamerschen, Ph.D., Professor of Economics, University of Georgia.

Another Happy New Year???

Webisode 1,Season 2

Happy New Year my friends...another year has come, a new beginning for everybody...Wishes like peace, health, joy, love, success, money, and all the goods of the world are in the air...
But what is this all about?? Have these wishes a real meaning or are they just words used by default?? By all means, these days everyone feels more sensitive to express feelings and thoughts with a more human approach, to hug and kiss, to do good to people, friends and strangers, to smile more.
Every new year the same wishes...however, every year the same routine, same stress, problems, disappointment and personal dissatisfaction. Something is going wrong with our attitude towards wishes...We just don't let them happen...
Happy, happy, happy...What the hap!! Happiness comes from inside. Get to know yourself, your real needs and priorities. Believe in yourself. Think big, for you and those around you. Nothing is impossible. Break the ice first. Do not expect from others to act, they won't. Open the path. Be generous. Be a listener, talk less. Ask for forgiveness. It's not that bad. Admit your mistakes and try to change. People do change and change starts from the individual.
Win depends on the performance of the team. The team relies on the performance of each player separately...so let's all build character. Change will come if we try more. Let's complain less. Let's ask for excuses less.
It's high time we changed inside first. Small chain reactions in our microcosms will lead to bigger changes in our social circles. The butterfly effect will eventually permit society to fulfill people's wishes, and values like happiness, peace, health and prosperity might come a step closer...

Let's love ourselves...Have a memorable year!